Παραδεισος!

Τι ειναι κολαση; Υπαρχει αραγε; Τι χρωμα εχει; Τι κουβαλαει πανω της;

Εκανα λοιπον καποιες σκεψεις,χθες,καθισμενη στο μπαλκονακι μου. Τι ειναι κολαση;
Και αρχισα απο την εννοια παραδεισος, τον καθε τοπο που λεγετε παραδεισος, το καθε ονειρο που λεγετε παραδεισος, το καθε κρεβατι, σπιτι, ρουχο, βιβλιο λεγετε παραδεισος...
Εγω πιστευω πως υπαρχει ο παραδεισος. Ειναι ο ουρανος μας και η φυση μας. Ειναι η καθε σκεψη μας για καποιον/καποια. Ειναι καθε φιλι που περνουμε. Ειναι καθε αγκαλια που περνουμε. Ειναι καθε κρεβατι που ξαπλωνουμε.
Ισως και μεσα σε αυτο που ζουμε να εχουμε φτιαξει εναν παραδεισο δικο μας με τους εαυτους μας να τον κυβερνανε. (Αν και δεν μου αρεσει αυτη η λεξη σε τετοια θεμετα. Το κυβερναω δηλ!)
Αλλα κολαση; Τι να σημαινει αραγε; Τι κρυβει μεσα της; Υπαρχει και αν ναι, που;
Κολαση. Βγαινει απο το ρημα κολαζω. Κολαζομαι. Κανω κολασμο σε καποιον....
Εαν υπηρχε η κολαση ο ουρανος θα ηταν γαλανος; Θα ειχε τετοιο φως; ΟΧΙ!
Γιατι λοιπον, λεμε "...ειναι κακο αυτο που κανεις. Στην κολαση θα πας!" Οσο και αν ειναι μια μεταφορα, ενα ψεμα η κατι τετοιο, γιατι να το χρησιμοποιουμε;
Κολαση ειναι λεξη του ανθρωπου. Εκεινος την εβγαλε. Στον ουρανο μας υπαρχει μονο ενας παραδεισος. Υπαρχει μονο γαλαζιο και οχι κοκκινο η μαυρο. Υπαρχει γαλαζιο.
Αρα δεν υπαρχει κολαση. Την κολαση την δημιουργησαμε εμεις οι ανθρωποι. "Ζω σε μια κολαση" Ζεις γιατι εχεις κανει πραγματα κακα. Ισως και να μην τα ηθελες. Ζεις γιατι η ψυχη σου εκεινη την ωρα, το σωμα σου, η σκεψη,η καρδια σου ειναι στραμμενα σε εκεινη/εκεινες τις πραξεις που εκανες.
Δεν υπαρχει κολαση για εμας. Ειναι μερικων ωρων, λεπτων,δευτερολεπτων... και τιποτα αλλο.
Μονο παραδεισος υπαρχει σε εμας. Ζουμε ολοι μας κατω απο αυτον. Ο Ουρανος μας...η Σκεψη μας...Η Αγαπη μας...Οι Ανθρωποι μας.... Η Καρδια μας....
Ολα αυτα ενας παραδεισος ανοιχτος για εμας. Πορτες που περιμενουν απλα τον ηχο απο το χερι μας γιανα χτυπηθουν και να ανοιξουν. Σοκακια που περιμενουν να τα διασχισουμε...
Παμε λοιπον! Καλο μας ταξιδι!