E λοιπον, δε μπορετε να φανταστειτε ποσο το ευχαριστιεμαι. Καθε πρωι που ξυπναω και ετοιμαζομαι για το σχολειο και βγαινω εξω για να κατευθυνθω προς τη σταση που με παιρνει το πουλμαν.
Βγαινω λοιπον κατα τις 6:30 7 παρα και πεθαινω.
Τοσο ωραια ατμοσφαιρα. Χωρις φωτα. Χωρις τιποτα.
Η μυρωδια της νυχτας ακομα στη μυτη μου,το αερακι να σκεπαζει το κορμι μου και αυτοκινητα να μην υπαρχουνε.
Μονο διαφοροι περαστικοι, που ξεκινουν να πανε στη δουλεια τους.
Ποσο το ευχαριστιεμαι; Δεν μπορειτε να φανταστειτε. Ειναι υπεροχα. Φαντασου και τη νυχτα πως θα ειναι....
Σκετος παραδεισος!
Ουφ! Εν τω μεταξυ ασχετο λιγο, αλλα τωρα τελευταια πολυ στον υπνο ρε παιδακι μου.
Δεν σταματαω να κοιμαμαι! Λες να εχω τιποτα; Τεσπα.
Ειμαι μικρη ακομα, χρειαζομαι υπνο. Καλα δεν με χαλαει.
Εν τω μεταξυ μιλησα και στο Γιαννη. Ο αλλος ερωτας. Ελαχιστος βεβαια με αυτον που εχω για εσενα λαγουδακι μου αλλα δεν μπορω να σε περιμενω αλλο. Ε αμαν πια!
Δε σταματας παντως να εισαι στα ονειρα μου και στη σκεψη μου! Δε σταματαει αυτη η γλυκια φατσουλα να μου κουραζει γλυκα το μυαλο! Ουτε αυτο το ωραιο χαμογελακι!
Χιχιχιχιχι! Αγαπουλα μου... Μου λειπεις ρε γαμωτο!
Τεσπα. Αντεχουμε. Αντεχουμε ,αντεχουμε!
Τωρα και αν ερθεις καμια βολτα μεχρι εδω, ε δεν θα μας πειραξει. Χιχιχιχι!
Καληνυχτα γλυκα μου παιδακια.
Καληνυχτα και σε εσενα ερωτα μου παντοτινε ... Να μου προσεχεις!
Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
η φύση μιλα πάντα στη καρδιά μας
ΑπάντησηΔιαγραφήνα προσέχεις τη νύχτα τους ανθρώπους
δεν ακούνε όλοι τη φύση