Φοβερη η νυχτα αποψε...

Ειχε τα γενεθλια του ο πατερας μου χθες,και λεω χθες γιατι ειναι ηδη 1ηωρα. Και ηρθαν στο σπιτι καποιοι καλεσμενοι και αναμεσα σε αυτους η οικογενεια μου! Περασαμε πολυ ωραια. Μου αρεσε που πανω απ'ολα ειδα για μια ακομα φορα και επιβεβαιωσα τον εαυτο μου πως ο μπαμπας μου ειναι καλα και ευτυχισμενος. Ναι αλλα δυστυχως δεν φτανει μονο αυτο. Υπαρχουν διαφορα προβληματα σε αυτη τη σχεση. Και φοβαμαι πολυ. Σε μια στιγμη ομως χαλασαν ολα. Ενα τηλεφωνο τα χαλασε ολα. Δεν χρειαζεται να πω αλλα... Το μονο που θελω να πω ειναι οτι εγω εχω πληγωθει πολυ απο τους δικους μου ανθρωπους,ανθρωπους που αγαπαω και ελπιζω και το ιδιο να συμβαινει και σε αυτους. Να με αγαπανε δηλαδη.Δεν ειμαι καλα. Ποναει η καρδια μου. Και τα συναισθηματα μου εχουν μπλεχτει μεσα στους ιστους της αραχνης μου.
Θελω τοσο πολυ να κλαψω , αλλα δακρυ δεν βγαινει.
Και νιωθω τοσο μονη... οχι απο φιλους αλλα απο ανθρωπους να με αγαπανε! Ανθρωπους να με νοιαζονται. Και ζηταω τη μαμα μου. Μονο αυτο θελω. Κανεναν αλλον! Μονο εκεινη...
Μανουλα μου η κορη σου ποναει... Μαμα κλαιω...
____
Συγνωμη εαν παραφερθηκα,αλλα ειμαι τοσο χαλια καταλαβενετε Καληνυχτα. Ονειρα γλυκα να εχετε

Μακαρι να μπορουσα να το πω και εγω αυτο σε εσενα...μανουλα μου!

Καθομουνα στον καναπε για να χαζεψω τηλεοραση. Και γυριζοντας τα καναλια της τβ πευτω στο Mega που ειχε ενα εργο. Ενας απογευματινο για να βλεπουν οι γιαγιουλες και φυσικα οποιος αλλος θελει. Και επεσα πανω σε μια σκηνη πολυ συγκινητικη.

Ηταν ενα μικρο κοριτσακι και μια ηθοποιος (γνωστη) και παιζανε με τις κουκλες της μικρης. Και σε μια στιγμη, ερχεται το κοριτσακι στην αγκαλια της ηθοποιου και τη ρωταει( η ηθοποιος)

- Ποσο με αγαπας;

- Περα απο τα στερια, απανταει η μικρη.

Ε, και εκει εμεινα. Με εστελε. Δεν μπορειτε να φανταστειτε τι ενιωσα.... η απουσια και η απωλεια αυτου του σημαντικου προσωπου απο τη ζωη μου ειναι τραγικη.

Δεν ξερω πως να το περιγραψω. Αληθεια δεν ξερω. Ενιωσα τοσο μονη και τοσο ανικανη να πω και εγω αυτη την κουβεντα. Τοσο πολυ ανικανη.

Θελω να βγω εξω να βελω τα χερια μου στα καγλεκα του μπαλκονιου και να φωναζω οτι την "αγαπαω"! Θελω να τρανταχτει ολος ο ουρανος ,η φυση και οι ανθρωποι. Και να με ακουσει και η ιδια φυσικα...

Δεν ξερω γιατι αλλα νιωθω απιστευτα μονη. Χωρις σπιτι, οικογενεια, φιλους... μονη...

Δεν ξερω τι να πω... ειναι τοσο βαρια η ατμοσφαιρα μετα απο αυτο που... Ισως καλυτερα ειναι να βγω στο μπαλκονι μου και να ηρεμησω. Ελπιζω δηλ... και μετα ισως παω για υπνο.

____________

Και σου εχω ζητησει και κατι μαμακα μου. Μη το ξεχνας...

Καληνυχτα σε ολους. Ομορφα,γλυκα, ζεστα και παντα αληθινα ονειρακια να εχετε ψυχες μου(οπως λεει και ο Πετρος Κουβλης απο τον Διεση. Παντα ακουω μουσικη πριν κοιμηθω. Οτι ωρα και να ειναι και οπου και αν βρισκομαι..) Καλο βραδυ να εχουμε ψυχες μου!