Μακαρι να μπορουσα να το πω και εγω αυτο σε εσενα...μανουλα μου!

Καθομουνα στον καναπε για να χαζεψω τηλεοραση. Και γυριζοντας τα καναλια της τβ πευτω στο Mega που ειχε ενα εργο. Ενας απογευματινο για να βλεπουν οι γιαγιουλες και φυσικα οποιος αλλος θελει. Και επεσα πανω σε μια σκηνη πολυ συγκινητικη.

Ηταν ενα μικρο κοριτσακι και μια ηθοποιος (γνωστη) και παιζανε με τις κουκλες της μικρης. Και σε μια στιγμη, ερχεται το κοριτσακι στην αγκαλια της ηθοποιου και τη ρωταει( η ηθοποιος)

- Ποσο με αγαπας;

- Περα απο τα στερια, απανταει η μικρη.

Ε, και εκει εμεινα. Με εστελε. Δεν μπορειτε να φανταστειτε τι ενιωσα.... η απουσια και η απωλεια αυτου του σημαντικου προσωπου απο τη ζωη μου ειναι τραγικη.

Δεν ξερω πως να το περιγραψω. Αληθεια δεν ξερω. Ενιωσα τοσο μονη και τοσο ανικανη να πω και εγω αυτη την κουβεντα. Τοσο πολυ ανικανη.

Θελω να βγω εξω να βελω τα χερια μου στα καγλεκα του μπαλκονιου και να φωναζω οτι την "αγαπαω"! Θελω να τρανταχτει ολος ο ουρανος ,η φυση και οι ανθρωποι. Και να με ακουσει και η ιδια φυσικα...

Δεν ξερω γιατι αλλα νιωθω απιστευτα μονη. Χωρις σπιτι, οικογενεια, φιλους... μονη...

Δεν ξερω τι να πω... ειναι τοσο βαρια η ατμοσφαιρα μετα απο αυτο που... Ισως καλυτερα ειναι να βγω στο μπαλκονι μου και να ηρεμησω. Ελπιζω δηλ... και μετα ισως παω για υπνο.

____________

Και σου εχω ζητησει και κατι μαμακα μου. Μη το ξεχνας...

Καληνυχτα σε ολους. Ομορφα,γλυκα, ζεστα και παντα αληθινα ονειρακια να εχετε ψυχες μου(οπως λεει και ο Πετρος Κουβλης απο τον Διεση. Παντα ακουω μουσικη πριν κοιμηθω. Οτι ωρα και να ειναι και οπου και αν βρισκομαι..) Καλο βραδυ να εχουμε ψυχες μου!