Αργησαμε παλι...

Ε ρε ενα κολλημα που εχουμε ολοι.
Μη κανεις εκεινο...τι θα πεις ο κοσμος! Μη κανεις το αλλο....μα τι θα πεις ο κοσμος! Μα κοιταξε λιγο τι θα πεις ο κοσμος! Και συνεχεια τα ιδια και τα ιδια... Μια βαρεμαρα.
Εχω βαρεθει πια να ακουω τα παντα! Ο ενας τι θα πεις ο κοσμος, ο αλλος "Μα κυριε ταδε"
Ε αι στο κορακα ολοι σας.
Τελικα το μεγαλυτερο λαθος που κανουμε εμεις οι ανθρωποι ειναι να μην σκεφτομαστε. Εχουμε μυαλο και δεν το βαζουμε κατω να σκεφτει.
Ρεεεεεεεεεεεεεεεε! Νιωστε λιγο στο πετσι σας ρε βλακες! Σκεφτητε λιγο τι πατε να κανετε......
Εχουμε φτασει στο μηδεν, και αντι να προσπαθησουμε να φτασουμε εστω και λιγο παραπανω δεν το κανουμε.
Μονο λογια ακουμε. Θα μου πεις τωρα, μα εσεις που δεν ειστε "δυνατοι" δεν κανετε και κατι να προχωρησουμε!
Καθολου συναισθημα. Καθολου αγαπη. Καθολου ονειρα που να γινονται αληθινα. Τιποτα ΑΠΟΛΥΤΩΣ!

Αργισαμε παλι.

Τεσπα...εγω εδω ειμαι. Ε ενταξει δεν μπορω να πω οτι εχω εναν ευκολο δρομο και προχωραω.
Και εμποδια εχει,και βουνα που πρεπει να ανεβω,αλλα εχω ελπιδες,εχω αγαπη,νιωθω και το παραμικρο.
(Μου φαινεται αλλα ηθελα να πω και αλλα ειπα παλι! Ουφ!)

Τεσπα. Παω στο μπαλκονακι μου. Να ηρεμησω. Παω να ονειρευτω.

Και μην ξεχεστεις ε; Σε περιμενω... Φιλακια!