Ακουγα ενα τραγουδι πριν. Ηθελα να κλαψω. Το μονο που μας εμεινε πια ειναι σιωπη...Δεν αντεχω αλλο. Δεν πειραζει ομως. Η σιωπη λεει πολλα. Εστω σε βλεπω. Εστω σε φανταζομαι. Τα ματια σου, το χαμογελο σου,τα χειλη σου που ποτε δεν φιλησα. Μου λειπεις... Θελω να σου μιλαω οπως πριν. Θελω να μου μιλας οπως πριν. Θελω να σε ακουω οπως πριν. Σε θελω εδω...
Ειναι πραγματικα δυσκολο να τα βγαλω περα. Ειναι πραγματικα δυσκολο να σε βγαλω απο μεσα μου. Απο μυαλο μου. Απο τα ονειρα μου. Απο τη σκεψη μου. Απο την καρδια μου...
Οσο και αν κλαψω, οσο και αν φωναζω,οσο και αν πονεσω, δεν γινεται τιποτα.
Ας σε εχει καλα ο Θεος. Αυτο μου αρκει. Εκεινος σε προσεχει. Ας χαμογελας χωρις να σε βλεπω. Εστω ξερω οτι εισαι καλα.... Εστω και η κουβεντα σου"λοιπον...τι λες; θα χαθουμε στο ονειρο;"
Παμε να χαθουμε... Σε περιμενω... Καληνυχτα
Λιγους στιχους μονο.
Γιαννης Κοτσιρας: Τιποτα
Τιποτα δεν υπαχει στο στομα πια φωνη
Τιποτα να σου πω δεν υπαρχει
Σημερα που ξαναγινε χωμα το κορμι
Σημερα που ψαχνω να βρω ακομα το γιατι
Ποια λεξη να σου πω δεν βρισκω τιποτα
Αφου το σ'αγαπω...το λεω ακομα!
Καληνυχτα
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου